Król bez korony – Bolesław Leśmian.

Wykład Jolanty Manieckiej wygłoszony na spotkaniu Towarzystwa Oświatowego Ziemi Dzierżoniowskiej w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury – 14.09.2017 r.
 To miała być opowieść o przemijaniu, ale również o najbardziej ludzkich prawdach, o prawie do miłości, do realizacji własnych planów, o prawie do szczęścia…
 Powstała historia osobności, bo Leśmiana od innych różniło wiele. Przede wszystkim pochodzenie - był Żydem, ale również wzrost – mierzył tylko 155 cm, wygląd – maleńki, brzydki, chorowity,  cechy charakteru – kruchy, nieśmiały, pełen kompleksów i wątpliwości na każdy temat, niepewny nawet wartości tworzonej przez siebie poezji. Ale miał mądre i kpiące oczy, był inteligentny, dowcipny, oczytany i pisał, widział, czuł – jak nikt inny. Wyjątkowy, niepowtarzalny, oryginalny. Jego liryki, erotyki i ballady są pełne zadumy nad zagadkami i paradoksami istnienia. Wiele w nich delikatnego humoru i ironii, czasem nawet rubasznego dowcipu.
 Jego wiersze, odwołujące się do wyimaginowanej (nie)rzeczywistości, są często wyrafinowaną zabawą słowną, bo był poeta mistrzem w tworzeniu słów dotąd nieistniejących w polszczyźnie – neologizmów - „leśmianizmów”.
 Powstała opowieść niepełna, bo twórca nadal czeka na docenienie i wyróżnienie. Wiadomo przecież, że bez niego powstałaby w polskiej literaturze bolesna, bezsensowna wyrwa. Zasługiwał na to, by być patronem 2017 r. Okazja była szczególna, bo w tym roku przypadały dwie rocznice: 140 urodzin i 80 śmierci. Warto przypomnieć sobie twórczość Bolesława Leśmiana, by wejść w coś znanego, bliskiego, poruszającego najgłębsze obszary duszy, dotykającego problemów egzystencjalnych, wprowadzającego w świat wyobraźni. Zachęcam do czytania oszałamiających ballad, zmysłowych erotyków…

 Jolanta Maniecka

Powrót do Wydarzenia 2017